Religieuze thema's, hoe bespreek je die met ouderen in een verzorginsghuis, in de parochie of in het ziekenhuis? Hoe kun je ruimte maken voor iemands geloof, voor iemands onbekendheid, aarzeling of afkeer daaromtrent? Hoe kun je ruimte maken zonder te oordelen? Welke rol speelt daarbij je eigen ervaring? Allemaal vragen die aan de orde kwamen tijdens de leergang die gegeven werd door een samenwerkingsverband van het Sint Franciscuscentrum, het project 'Zinvol' en Surplus in Zevenbergen.
Twaalf vrijwilligers bogen zich gedurende 6 bijeenkomsten over deze vraag. Daarbij kwamen een mystieke tekst, een Moreel Beraad, een studie over levenseinde, spelen over gespreksmethodes, discussies, een inleiding over eenzaamheid en een uitgebreide kennismaking aan de orde. Dat alles om elkaar open te maken, of je nu wel of niet een gelovig mens bent, voor de ruimte achter de woorden, een ruimte waar God naar ons toe kan komen. Die ruimte werd verkend aan de hand van thema's als: omgaan met de dood en omgaan met je eigen eenzaamheid - onderwerpen die voor een deel door de deelnemers zelf waren ingebracht. “Ik ben nu veel meer op mijn gemak, als het over deze thema's gaat”, schreef een deelnemer,
“ik ben niet meer bang”. Iemand merkte op: “We hebben in de parochie een groep voor ouderen, maar nu weet ik dat ik met hen dieper in gesprek kan gaan, en hoe ik dat kan doen”. Een deelnemer vertelt dat hij had ingezien, dat ieder mens een eenzaamheid heeft en geleerd om die eenzaamheid te gebruiken in contact - ook zonder woorden. “Wij zijn eigenlijk de handjes van God”, vatte een deelnemer samen.
De leergang was bij wijze van experiment georganiseerd om de vele vrijwilligers in de geestelijke verzorging, zowel binnen zorginstellingen als parochies, te ondersteunen. De organisatoren was de samenwerking tussen bisdom, het netwerk palliatieve zorg en een zorgcentrum goed bevallen. In het najaar krijgt de groep nog een terugkomdag en vanwege de bijval en de grote belangstelling, zal komend seizoen een nieuwe leergang starten.