Op woensdag 25 mei, de vooravond van de vroegere viering van Sacramentsdag, organiseerde het Sint Franciscuscentrum in samenwerking met de Stiching Het Begijnhof te Breda een lezing onder de titel “Bidden met beelden”. Dr. Evelyne Verheggen verzorgde een lezing over het gebruik van devotieprenten door kloppen en begijnen in de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden gedurende de zeventiende eeuw.
De republiek der Verenigde Nederlande telde in de zeventiende eeuw 1.500.000 inwoners. Ongeveer 40% van de bevolking was rooms-katholiek. In de staties waren 450 priesters werkzaam. Rond de staties leefden 5000 maagden. Zij hadden de gelofte van zuiverheid afgelegd. Door hun werk speelden zij een grote rol in het doorgeven van het geloof. Ze kenden een strikte dagorde en een intensief gebedsleven. Zij gaven catechese, waren verantwoordelijk voor de versiering van de schuilkerken en bezochten zieken en armen. Zij fungeerden als belangrijke tussenpersonen tussen de priesters en de gelovigen. Een aantal leefde in Begijnhoven.
De bid- en devotieprentjes zijn een belangrijke bron voor hun geloofsleven. Ze werden gebruikt als hulpmiddel bij het gebed en de meditatie. In het geestelijk leven van kloppen speelde de bruidsmystiek een grote rol. Jezus Christus was hun hemelse bruidegom. Volgens Evelyne is de naam klopje aan de bruidsmystiek ontleend. In de Openbaring van Sint Jan zegt Jezus Christus: “Ik sta aan de deur en Ik klop. Als iemand mijn stem hoort en de deur opent, zal Ik bij hem binnenkomen en maaltijd met Hem houden en hij met Mij.” (Openb. 3,20). Voor de geestelijke maagden vormde deze passage de sleutel tot de bruidsmystiek. Op veel prenten vinden we afbeeldingen van de lijdende Christus. De overweging van het lijden van de Heer hielp de geestelijke maagd de Heer te beminnen en zich in te zetten voor zijn Kerk.
