"Laat God zelf een keer aan het Woord.."
Het voeren van een geloofsgesprek met ouders is nog niet zo eenvoudig. Niet in de laatste plaats omdat ‘geloof’ ze vaak zelf nauwelijks meer wat zegt. Terwijl juist de ouders zo belangrijk zijn voor de geloofsgroei van hun kinderen. Op 3 november jl. heeft de parochie Dongen-Rijen een vormingsavond voor hun vrijwilligers, degenen die eerste communievoorbereiding geven, georganiseerd. Toon van Heereveld van Samuel Advies gaf de input, vanuit veel, heel veel ervaring opgedaan in de praktijk. Zowel de vrijwilligers als Joost de Bont, priester, waren achteraf unaniem enthousiast.
Toon is afkomstig uit het onderwijs en zijn eerste handreiking was dan ook het opstellen van een leerschema. Hij lichtte toe: “Het is belangrijk om je doel, datgene wat je met de ouders wilt bereiken, voor jezelf op papier te zetten”. Daarnaast had Toon tips zoals: “Maak een helder programma van wat je gaat doen, laat dat zien en houd je daaraan, gebruik wisselende werkvormen en: laat God zelf een keer ‘aan het woord’ door een klein stukje uit de Bijbel voor te lezen.”
Afwachtend
Een lastig punt is zeker hoe je de ouders, die wat stil en afwachtend op hun stoel zitten,
kan betrekken. Toon sprak over ‘de pedagogie van het verlangen’. Zolang de ander niets wil weten, zal hij ook niets opnemen. Pas als er een vraag is, staat het hart open voor antwoorden. Je kunt ze daabij helpen door de ouders vragen te stellen. Toon: “Wanneer we ze bevragen moeten ze nadenken en komen ze in beweging. Bijvoorbeeld: “Waarom willen wij dat onze kinderen de communie doen?” Belangrijk is om een open klimaat te scheppen waarin de ouders vertrouwen krijgen. Dat doe je door zo’n vraag algemeen te stellen, nog niet persoonlijk over ‘jouw’ kind, dat is te confronterend. Maar ook door geen discussie aan te gaan als ouders met inzichten komen die niet de jouwe zijn.”
Wie is God?
Een andere bijzondere opdracht die Toon deed met de vrijwilligers was het spel ‘Wie is God?’ Allerlei kaartjes met een afbeelding en een woord werden op tafel gelegd. Woorden waren bijvoorbeeld: herder, vader, dood, dokter, einde, rechter, streng, beangstigend belofte, goede (leeuw en lammetje), en luisterend oor. Aan ieder was de opdracht om er een uit te zoeken waarvan je dacht: “Ja, dát is God voor mij” en één waarbij je denkt: “nee, dat is God zeker niet”.
Ieder kon om de beurt vertellen waarom hij het ene kaartje – dit woord is zoals ik God juist wel zie, of het andere – dit is God niet, toe te lichten. Zo ontstaat er een geloofsgesprek, want ieder deelt zijn of haar beeld van God aan de groep. Toon noteerde dit op een flip. Aan het eind van het rondje was er een bijzondere conclusie: bijna alle woorden die genoteerd waren onder ‘Ja, dat is God voor mij’, drukte een relatie uit: luisterend oor, vader, herder, belofte. En alle woorden onder ‘Nee, zeker niet’, waren iets of onpersoonlijk: einde, streng, beangstigend, rechter, dood…..
Een paar dagen na deze bijeenkomst vertelde Joost de Bont: “De vrijwilligers hebben veel ideeën en vooral inspiratie opgedaan voor hun eerste communievoorbereiding. Ze waren bovendien erg onder de indruk van de bezieling en het enthousiasme van Toon.”
Toon van Heereveld is bereid om overal in het bisdom Breda dit soort vormingsavonden te geven. Wie meer informatie wil of Toon eens wil uitnodigen in de parochie, kan een mail sturen naar: gezin@sintfranciscuscentrum.nl.