De voorbereiding op de diocesane bedevaart naar Subiaco en Montecassino kent vele gezichten. Er zijn lezingen, abdijbezoeken maar ook films met filmgesprek die te maken hebben met de spiritualiteit van de bedevaart en de benedictijnen.
DES HOMMES ET DES DIEUX
Op woensdag 13 februari 2019 keken een kleine 20 belangstellenden In s-Heerenhoek naar de film Des hommes et des dieux. Deze film verhaalt over het lot van de trappisten van de Algerijnse priorij Tibhrine. Zij leefden in solidariteit en vrede met de lokale bewoners totdat zij in het voorjaar van 1996 ontvoerd werden door islamitische milities die hen vervolgens vermoordden. Voordat deze dramatische gebeurtenis plaatsvond, waren er allerlei tekenen van agressie zichtbaar in hun omgeving. De trappisten werden van allerlei kanten geadviseerd te vertrekken. In onderling gesprek besluiten omwille van hun dienst aan de lokale bevolking echter te blijven met als uiterste consequentie te moeten sterven. Hun moord schokte de hele wereld. Op 8 december 2018 zijn zij, samen met andere in Algerije vermoorde religieuzen, zalig verklaard.
Iedereen was er stil van
In het gesprek dat Marjeet Verbeek, projectmedewerkster van Spirit in Roosendaal en filmkenner, begeleidde na het tonen van de film was iedereen er stil van. Het psychologische en diep religieuze proces om weg te gaan of te blijven wordt in de film heel mooi in beeld gebracht.
De verschillende karakters en de worsteling van iedere monnik werd door de deelnemers onder de loep genomen. Regelmatig klonk de vraag: wat zou ik doen in zo'n situatie? En welke bijdrage kan ons geloof leveren om trouw aan God en de gemeenschap waarvan je deel uit maakt te blijven?
Het was een bijzondere avond.
THE WAY
Een andere groep van ruim 25 geïnteresseerden keek op dinsdag 12 februari 2019 in de Johanneszaal van de Priester- en Diakenopleiding naar The Way. Daar besprak Wiel Hacking met de deelnemers de film. Wiel Hacking werkt als pastoraal werker in de Pater Damiaanparochie (De Bevelanden en Schouwen-Duiveland). Emilio Estevez realiseerde de film in 2010. De film vertelt het verhaal van de oogarts Tom Avery en zijn zoon Daniel. Daniel is een man van bijna veertig jaar oud. Hij heeft een spaningsvolle verhouding met zijn vader. Op een gegeven moment vertrekt hij naar Frankrijk en begint aan de Camino, de bedevaart naar Santiago. Onderweg verongelukt Daniel tijdens een storm. Wanneer zijn vader Tom de dood van zijn zoon verneemt, besluit hij naar Frankrijk te gaan om het lichaam van zijn zoon op te halen. Zijn zoon wordt gecremeerd en Tom ontvangt de as in een loden kist. Hij besluit dan om, in de plaats van Daniel, de pelgrimstocht naar Santiago te maken. Hij vertrekt alleen maar gaandeweg ontmoet Tom drie andere pelgrims met ieder een eigen levensverhaal en motief om de tocht naar Santiago te maken.
De film laat mooi zien hoe deze individuen naar elkaar toegroeien en solidair met elkaar worden. Onderweg maken ze verschillende zaken mee waardoor hun verbondenheid enkel sterker wordt en ieder zichzelf overstijgt.
Geraakt
De film maakte op de aanwezigen diepe indruk. Ze waren geraakt door de groei van de onderlinge band van de pelgrims ondanks hun totaal verschillende achtergrond. Ze vonden het een spirituele film met een religieuze ondertoon. Het was alsof God met de pelgrims meetrok.
Pelgrimeren
In zijn inleiding op de film stond Wiel Hacking stil bij het verschijnsel bedevaart. “Het pelgrimeren heeft oude wortels. Het komt in verschillende godsdiensten voor. Er bestaan zelfs seculiere pelgrimsoorden zoals het graf van James Morrison. Mensen gaan vanwege verschillende redenen op bedevaart. Tijdens een pelgrimstocht ondergaan mensen een verandering. In het christendom trokken mensen oorspronkelijk naar de plekken waar Jezus Christus geleefd heeft. Later, in de Middeleeuwen, kwamen daar andere plaatsen bij zoals Rome en vanaf de elfde eeuw Santiago de Compostela waar de apostel Jacobus de Meerdere begraven ligt. Mensen bezochten in die tijk ook kerken of kloosters waar relieken van heiligen werden bewaard. Er zijn becijferingen waaruit blijkt dat Nederland voor de reformatie ongeveer 100 bedevaartsoorden telde. In onze hedendaagse kerkelijke gemeenschap is het bedevaartwezen vitaal", merkte hij op. "Zo gaan veel mensen op weg naar Lourdes en Fatima en is Onze Lieve Vrouw van Guadeloupe een van de grootste bedevaartsoorden in de wereld."