21 December 2017
De Adventstijd is een tijd van wachten, en hoopvol uitzien naar de komst van Jezus. We proberen ruimte te maken in ons hart om Hem opnieuw te ontvangen met Kerst. En niet alleen om Jezus te ontvangen, maar ook, naar zijn voorbeeld, anderen in ons hart te sluiten. Vooral diegenen die in deze dagen eenzaam zijn en wel wat aandacht en vreugde kunnen gebruiken. Vanuit deze gedachte bezochten de jongeren tijdens de Adventsbijeenkomst afgelopen zaterdag Seniorenresidentie Ruitersbos.
Voor de organisatie van deze Adventsbijeenkomst voor jongeren hebben Martijn Kurstjens, (projectmedewerker Nieuwe Diaconie) en Nina Mertens (jongerenwerker van het bisdom) de handen in elkaar geslagen. Wat is er immers mooier om richting de kerst een diaconale activiteit met de jongeren te houden? Samen met enkele jongeren hebben ze nagedacht over de invulling van deze dag, die dus begon met het bezoek aan de ouderen, en eindigde bij een sfeervolle Lessons & Carols in de H. Willibrorduskerk te Teteringen.
Om 14.00u kwamen de jongeren bij elkaar in de ontvangsthal van Ruitersbos. Hier werden ze hartelijk verwelkomd door Sarah Maes (coördinator welzijn). Zij vertelde kort iets over het woon-zorg centrum, en de verschillende afdelingen. Ook Bas van Haeren, werkzaam op Ruitersbos en voor enkele aanwezige jongeren een bekende vrijwilliger van het bisdom Breda, sloot zich bij het welkom aan. Ze herinnerden de jongeren eraan dat ze, net als henzelf, te gast zijn en ‘op bezoek’ bij de bewoners. Een mooie gedachte. Martijn en Nina legden kort iets uit over de Adventstijd, en hoe diaconie hier mooi binnen past. Ook haalden zij de wereldwijde gebedsintentie van paus Franciscus voor december 2017 aan, die gericht is op de ouderen. Paus Franciscus heeft hierover het volgende gezegd: “Laten we onze ouderen niet vergeten, zodat zij, ondersteund door families en instellingen, hun wijsheid en ervaring kunnen inzetten bij de vorming van de nieuwe generaties. De ouderen zijn een belofte en een garantie voor de toekomst (...) Van wie zullen we meer leren dan van hen die het langst hebben geleefd? Laten we voor hen zorgen.” Mooi dat de aanwezige jongeren op deze manier heel concreet gehoor konden geven aan deze oproep van de paus. De jongeren werden uitgedaagd te proberen in het korte moment dat ze met de ouderen hadden in werkelijk persoonlijk contact met hen te treden.
De groep werd vervolgens opgesplitst: enkele jongeren gingen naar een gesloten afdeling waar ouderen zaten met (beginnende) dementie. Ze hebben in de woonkamer samen koffie gedronken en wat gesproken met de bewoners en enkele bezoekers. Al snel werd de gitaar erbij genomen, en werden er een hele tijd kerstliederen gezongen. Ook werd er nog een stukje uit de Bijbel gelezen, dat spreekt over de hoop die we mogen hebben in Jezus. “Erg bijzonder om te zien hoe de ouderen ervan genoten mee te zingen (of luisteren), en hoe het samen zingen de wat onrustige groep rustig maakte en de ouderen samenbracht”, zo vertelde Anja van Til (vrijwilligerscoördinator). De tweede groep jongeren ging naar een afdeling waar de bewoners wat minder zorg nodig hebben, om hen vervolgens te begeleiden naar de interne kerstmarkt in de Gasterie. De rest van de jongeren sloot zich hier snel genoeg bij aan. Er was gelegenheid met de ouderen over de kerstmarkt te lopen, een kopje koffie te drinken en ‘gewoon’ met hen in gesprek te gaan.
\
Het lijkt zo simpel, maar in het één op één contact tussen de jongeren en deze mensen ontstonden bijzondere momenten. De ouderen waren erg dankbaar dat de jeugd gekomen was om hen gezelschap te houden die middag, en op hun beurt hebben de jongeren mogen leren van de wijsheid en verhalen van de ouderen. Sommigen konden niet meer zo goed spreken, maar een dankbare blik in iemands ogen spreekt soms al meer dan genoeg. Roy Soeters (jongere uit Oosterhout) deelt zijn ervaring: “ Ik was erg benieuwd naar de ontmoeting met de ouderen, want eigenlijk ken je die mensen helemaal niet. Je hebt hen nog nooit ontmoet en zij hebben al een heel leven achter de rug, terwijl wij nog maar net komen kijken. Toch ging het contact vanzelf. Als je openstaat voor anderen, dan staan ze ook open voor jou. Het was geweldig om met mensen te praten die zoveel levenservaring hebben. We vergeten dat vaak als er gesproken wordt over zaken als vergrijzing, pensioenregelingen, verzorgingstehuizen. Die termen doen geen recht aan de waarde van een geleefd leven, zoals dat van de ouderen, maar maken het tot een abstract, onduidelijk en moeilijk te begrijpen onderwerp voor ons. Geen wonder dat Paus Franciscus ons oproept om te bidden voor onze ouderen en om met ze te praten. Het verrijkt zowel ons als hun leven!" Hòa-An Nguyen (jongere uit Middelburg) deelt deze opvatting over de schoonheid van de wederkerigheid in een ontmoeting: “Je zult verrast zijn door hoeveel je terug krijgt, wanneer je tijd vrijmaakt voor anderen. Of het nu gaat om advies, een warme glimlach of blik van waardering. Ik vond het dus een zeer geslaagde dag." Aan alle ouderen werd ook nog een kaartje uitgedeeld, met daarop een Advents- en Kerstwens, dit werd erg gewaardeerd.
Na onderling ervaringen te hebben uitgewisseld en een lekkere maaltijd te hebben gegeten, verplaatsten de jongeren zich het ’s avonds naar Teteringen. De Lessons & Carols, die hier al jarenlang gehouden wordt, stond dit jaar in het thema van ‘jongeren’. Tussen de mooie gezangen door, deelden drie jongeren een persoonlijke kerstgedachte.
Stan van Ommen (bisschoppelijk gedelegeerde voor het onderwijs en docent levensbeschouwing) deelde zijn eigen roepingsverhaal en beschreef hoe hij bij veel jongeren de moeilijkheid ziet in het ontdekken van hun weg in het leven. Hij riep de aanwezigen op daar deze Kerst zelf ook eens bij stil te staan. Vervolgens vertelde Nina Mertens over de diepere betekenis die een oude kersttraditie in haar gezin voor haar heeft gekregen. Het plaatsen van het kindje Jezus in de kribbe na de nachtmis is een verwijzing naar hoe wij Jezus kunnen ontvangen in ons hart, en vervolgens de vrede en vreugde van Hem kunnen uitdelen aan anderen. Tot slot sprak Silvy Kerio (jongere van het bisdom Breda, afkomstig uit Syrie) de aanwezigen inspirerend toe. Ze vertelde over hoe zij Kerst vierde in Syrie, ook met cadeaus bij de boom, maar dat het grootste cadeau met Kerst Jezus is. Hoe bijzonder het is dat hij vanuit de ‘perfecte hemel’ naar onze ‘vieze aarde’ is gekomen om ons te redden, en hoe belangrijk het is deze ware betekenis van Kerst te blijven vertellen aan onze vrienden, kinderen en kleinkinderen. Tussen de kerstgedachten door werd er genoten van de lezingen en de mooie kerstliederen, gezongen door koor Consonne. Zo mochten de jongeren alvast een beetje proeven van de Kerst, waar zo naartoe wordt geleefd, en de dag eindigen in vreugdevolle ontmoeting met elkaar.
