Op woensdagmiddag 30 oktober jl. heeft het bisdom Breda een bijeenkomst georganiseerd voor de parochiale beroepskrachten en kernvrijwilligers rondom het thema ‘Onderwijs en Parochie’. De bijeenkomst kon vanuit verschillende hoeken een vruchtbare ontmoeting zijn. Enerzijds werd het mogelijk gemaakt om vanuit het parochiewerk elkaar te inspireren en ervaringen te delen. Daarnaast bood het een input voor het project Ondersteuning RK Primair Onderwijs. Door elkaar te ontmoeten werd het ook mogelijk om in kaart te brengen waar de parochies zich mee bezig houden op het gebied van onderwijs en waar de behoefte ligt aan ondersteuning.
Bisschoppelijk Gedelegeerde, Stan v. Ommen hield na een gebedsmoment een presentatie over Katholiek Onderwijs. Hierin gaf hij weer wat er verstaan wordt onder goed katholiek onderwijs en hoe scholen daar in de huidige maatschappij invulling aan geven. De Victoria- schaal is daarin een model dat weergeeft waar een katholieke school kan staan. Hierin wordt onderscheidt gemaakt tussen scholen met een minimale en maximale katholieke identiteit, met daarnaast minimale en maximale solidariteit. De gemiddelde Nederlandse school zal een school zijn waar er minimale katholieke identiteit wordt opgebouwd, maar waar de school wel een grotere aandacht vraagt voor solidariteit; de kleurrijke school. Scholen waar zowel de aandacht wordt gevestigd op meer solidariteit en het uitdragen van de katholieke identiteit zijn nog getroffen binnen het bisdom.
Het project voor Ondersteuning RK Primair Onderwijs heeft als doel om scholen te ondersteunen in het uitdragen van de katholieke identiteit. Het project heeft veel raakvlakken met de parochies en daarin is het belangrijk om samen te werken. Hier is tijdens de bijeenkomst dan ook uitvoerig over gesproken en door de aanwezigen hartelijk ontvangen. Een heldere uitspraak van onderwijskundige P. Raes, die de kern van katholiek onderwijs vastpakt: ‘Een katholieke school is als een pelgrim onderweg, met zijn richtingaanwijzers vrijheid, verwondering en dialoog.’ Dit als uitgangspunt nemende om de katholieke scholen op vernieuwde manier tegemoet te komen in het verstevigen van hun identiteit.
In 2 groepen zijn de deelnemers in gesprek gegaan over hun eigen ervaringen met het onderwijs en de scholen. Door middel van gekleurde notities werd er onderscheidt gemaakt tussen positieve ervaringen, moeilijkheden en valkuilen en wensen/dromen t.a.v. de toekomst. De positieve ervaringen zijn heel divers. Kerst, Pasen en communie opstart wordt door meerdere deelnemers genoemd, maar ook projecten die ontstaan zijn in samenwerking met de scholen. De communicatie wordt door velen juist als moeilijk bestempelt. Dit heeft verschillende redenen. De betreffende school reageert niet op e-mails, contactpersonen die veranderen van baan of email adressen die gewijzigd zijn zonder dat dit wordt gecommuniceerd. Ook komt er weinig van feedback vanuit de scholen, bij georganiseerde projecten. Naar de toekomst toe ligt er de wens om samen op te kunnen trekken met scholen om het katholieke deel rondom vorming en ontwikkeling bij de kinderen te stimuleren en te voeden.
Door bovenstaande gespreksrondes is er een basis in kaart gebracht waar de behoeftes liggen bij parochies. Hier kan er vanuit het project weer concreet op ingestoken worden, met als centrale doel de katholieke vorming van het kind. Vanuit het project willen we het contact met de parochies en betrokken beroepskrachten en vrijwilligers warm houden. Een vervolgbijeenkomst en dit met regelmaat te organiseren is een plan dat verder uitgewerkt zal worden.
Rosalina Boer-Wirken,
20 november 2019