Op woensdagavond 12 juni 2019 organiseerde het Sint Franciscuscentrum de tweede impulsavond over parochievernieuwing. Ongeveer 60 mensen uit verschillende regio´s van het bisdom kwamen naar de avond die plaatsvond in Centrum Bovendonk in Hoeven. Zij luisterden naar inspirerende sprekers en getuigenissen en wisselden onderling hun ervaringen met parochievernieuwing uit.
“De vernieuwing van het parochieleven begint in je eigen hart”
Bisschop Liesen verrichtte de aftrap van de avond met een kwinkslag. "Voor God is niets onmogelijk, zelfs mijn bekering." De vernieuwing van het parochieleven begint in je eigen hart. ¨Acht je het mogelijk te groeien?¨ Geerten Kok beantwoordde deze vraag bevestigend. Hij gaf concrete voorbeelden van initiatieven die parochies hebben genomen. Centraal staat de Alphacursus die mensen in contact brengt met Jezus Christus. In Breda en Steenbergen heeft deze met succes gedraaid en is men van plan om in 2020 weer een Alphacursus te organiseren. Verschillende pastorale teams zijn met ´Rebuilt´ en ´Als God renoveert´ aan de slag gegaan en zijn van plan om in deze stijl hun parochie op te bouwen.
Leiderschap en gebed
Tom Koot en diaken Egbert Bornhijm namen het voornaamste deel van de avond voor hun rekening. Tom Koot van het bureau Xpand sprak over het leiderschap in de parochie. Diaken Bornhijm belichtte het belang van het gebed voor parochievernieuwing. Hij liet dit illustreren door de getuigenissen van Anita van Puijvelde uit Ossenisse die actief is binnen de Charismatische Vernieuwing en Hannie Vergouwen uit Prinsenbeek die betrokken is bij de kathedrale parochie van Breda-Centrum en de Biddende Moeders.
Moed
Tom Koot stipuleerde dat voor parochievernieuwing allereerst moed nodig is. We leven, aldus Koot in een onzekere tijd. Onze bestaanszekerheid staat onder druk. Gebeurtenissen in China hebben gevolgen van ons. Onze maatschappij is complex. Wij ontmoeten op één dag meer mensen dan een middeleeuwse plattelandsbewoner in zijn hele leven. Tegelijkertijd is onze maatschappij ambigu. We weten niet wat de waarheid is. In deze situatie werken we en zijn parochies geroepen een paradijs, een thuis en een leger te zijn. Tom verduidelijkte deze begrippen. Bij het paradijs gaat het om een aanbiddingsgemeenschap waarin God centraal staat. Een parochie is tevens een gemeenschap waar aandacht bestaat voor concrete personen voor elkaar, een thuisgemeenschap. Daarnaast ga je als parochie aan de slag, ben je een werkgemeenschap. Hiernaar verwijst het concept leger.
Begin met leiding geven aan jezelf
Binnen deze gemeenschap is leiderschap nodig. Om te weten wat dit inhoudt ging Koot te rade bij de Bijbel. In het scheppingsverhaal maakt God de mens naar Zijn beeld en gelijkenis en geeft man en vrouw de opdracht vruchtbaar te zijn, de aarde te onderwerpen en te heersen over de dieren. God roept de mens op tot leiderschap. Om deze taak te vervullen moet je leiding kunnen geven aan jezelf. Daarom begint ook het proces van parochievernieuwing bij jezelf. Als je Jezus Christus wil volgen betekent het ook dat je je kruis moet opnemen en durf te tonen. Koot vroeg de aanwezigen dan ook of ze wilden werken aan zichzelf en hun competenties willen ontwikkelen. Ook bij leiderschap kun je rollen onderscheiden. Zo kun je leiderschap tonen als 'vriend', 'schepper', 'dienaar' en 'communicator'. Aan de hand van twee schema's gaf hij aan hoe persoonlijke groei in competenties samenhangt met vorming van het eigen karakter.
Bruggen slaan naar elkaar
Het is ook van belang te weten wat voor parochie we willen zijn, wat we willen uitstralen. Het is de kernopdracht van de parochie de barmhartigheid van Christus te laten zien. Dat heeft ook gevolgen voor de omgang met elkaar. Slaan wij bruggen naar elkaar? Kennen we elkaar? Hoe gaan we om met conflicten? Het gaat erom dat we als we leiding geven dienstbaar zijn aan de ander maar ook dat we de harde feiten onder ogen durven zien.
Persoonlijk gebed voedt de persoonlijke band met God
Diaken Egbert Bornhijm benadrukte het belang van het gebed als we het proces van parochievernieuwing beginnen. Hij onderscheidde verschillende gebedsvormen zoals het liturgisch gebed in de eucharistievieringen, het getijdengebed en het persoonlijke gebed. Hij hield een pleidooi om in parochieverband te bidden zonder voorgegeven gebeden. Wanneer we bidden aan de hand van formuliergebeden bedienen we ons van de schrijftaal. Diaken Bornhijm nodigde de aanwezigen uit over te gaan naar de spreektaal en in ons gebed onze emoties een plaats te geven, om zo te kunnen bidden vanuit ons hart. Op deze manier werken we aan onze persoonlijke relatie met God, die ons nabij is en die ons zijn liefde aanbiedt. Door Jezus weten we wie God is. We zijn geroepen met Hem contact te leggen en met Hem te leven. Dat dit vreugdevol is ervaren we in ons persoonlijk gebed.
Om te groeien in geloof begint en eindigt alles met het volgehouden gebed
Anita van Puijvelde en Hannie Vergouwen getuigden over de veranderingen die God in hun leven te weeg brengt. Zo sprak Hanny over thuiskomen bij God en elkaar en Hem vragen: “Heer wat kan ik voor u doen?” En vertelde Anita dat door Hem je stenen hart verandert in een levend hart. Uit hun getuigenissen bleek dat om te groeien in geloof alles begint en eindigt met het volgehouden gebed.